Mark Ronson - Uptown Funk ft. Bruno Mars

Czy jest możliwe, aby ta piosenka podbiła świat? Zaczyna się jej to udawać.

Wracamy po dość długiej, wymuszonej przerwie ale za to z jaką piosenką!

Tak bardzo narcystycznego tekstu jeszcze nie czytałam, pobija nawet Backstreet Boys - Everybody. Chociaż i tu moje wielkie zaskoczenie, sam Mark przyznaje, że włożył w ten kawałek dużo pracy i ją uwielbia.

No dobrze, może wpada w ucho ale słowa są straszne, komiczne, bez sensu. Jak można się tak wychwalać? W tym wypadku Bruno śpiewa, że jest niesamowicie przystojny, gorący jak cholera i każda dziewczyna o nim marzy w dzień i w nocy. Serio? Kolejny singiel, który mówi nam, że piękno wewnętrzne nie istnieje i liczy się tylko to, w co jesteś ubrany i ile cyferek masz na koncie. Pogoń za pięknem, które i tak kiedyś przeminie. Dodatkowo nie chodzi tu o wygórowane wymagania co do dosłownie wszystkiego ale i o złe zachowanie jakie reprezentuje sobą podmiot. Zaraz ktoś się przyczepi i powie, że nikt nie jest święty. Jasne, o tym wie każdy ale :"If we show up, we gon' show out" to lekka przesada.

W mojej opinii teledysk jest o niebo lepszy od tej marnej, jak widać zrobionej na siłę zbieraniny słów. Panowie zachowują się jak typowy samiec, który ogląda się za kobietami o nieziemsko długich nogach. Potem zamieniają się w typowe "baby" i godzinami siedzą w salonach piękności (co nie znaczy, że faceci nie mogą o siebie dbać a kobiety nie mają prawa na odrobinę przyjemności :)). Spora część klipu to jakże wysublimowany taniec czarnoskórych mężczyzn. Całość jest utrzymana w stylu lat 80. a reszta to marna kopia stylu Jacksona. 

Podsumowując, jeden z niewielu teledysków, który przebił tekst (a nie było to trudne).

Zapraszam do przeczytania innych moich postów. :)